The World’s Fastest Indian: ఇది సినిమా కాదు, ఒక సంకల్ప గాథ

If you don’t go when you want to go, when you do go, you’ll find you’re gone.” – Burt Munro

కొన్ని కథలు తెరపై చూస్తున్నప్పుడు, అది నటన అని మరిచిపోతాం. పాత్రధారిలో అసలు మనిషిని చూస్తాం. “The World’s Fastest Indian” సరిగ్గా అలాంటి అనుభూతినిచ్చే ఒక అరుదైన కావ్యం. ఇది సినిమా కాదు, న్యూజిలాండ్‌కు చెందిన బర్ట్ మన్రో అనే నిజమైన మనిషి యొక్క ఉక్కు సంకల్పానికి, అతని 1920 మోడల్ ‘ఇండియన్ స్కౌట్’ మోటార్‌సైకిల్‌కు మధ్య ఉన్న విడదీయరాని బంధానికి దృశ్యరూపం.

సినిమా మొదలవ్వగానే మనకు కనిపించేది ఆంథోనీ హాప్కిన్స్ కాదు, వయసు పైబడిన, కళ్లలో ఆశను మోస్తున్న, చేతులకు ఇంజిన్ ఆయిల్ మరకలతో ఉన్న బర్ట్ మన్రో మాత్రమే. న్యూజిలాండ్‌లోని తన చిన్న షెడ్‌నే ప్రపంచంగా మార్చుకుని, పాత ఇనుప సామానుతో తన బైక్‌కు కొత్త ప్రాణం పోస్తుంటాడు. అతని చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచానికి అతను ఒక ముసలి పిచ్చోడు. కానీ అతని ప్రపంచంలో, అతను ఒక యోధుడు, తన ‘ఇండియన్’ అశ్వంపై ప్రపంచాన్ని జయించాలనుకునే యోధుడు.

ఈ కథలో విలన్ ఎవరో తెలుసా? కాలం. అతని వయసు, అతని గుండె జబ్బు, అతని దగ్గర లేని డబ్బు. కానీ బర్ట్ వీటన్నిటినీ చూసి నవ్వుతాడు. ఎందుకంటే, అతని దృష్టిలో అసలైన ప్రమాదం వేగంగా వెళ్లడం కాదు, వెళ్లాలనుకున్నప్పుడు వెళ్లకుండా ఆగిపోవడం. “If you don’t go when you want to go, when you do go, you’ll find you’re gone.” – ఇది సినిమాలో డైలాగ్ కాదు, బర్ట్ మన్రో జీవిత తత్వం. ఈ ఒక్క వాక్యం అతని వ్యక్తిత్వాన్ని, ఈ సినిమా ఆత్మను పట్టి చూపిస్తుంది.

అతని ప్రయాణం న్యూజిలాండ్ నుండి అమెరికాలోని బోన్‌విల్ సాల్ట్ ఫ్లాట్స్ వరకు సాగుతుంది. ఈ ప్రయాణంలో మనకు కనిపించేది కేవలం రోడ్లు, ఓడలు కాదు… మనుషులు, వారిలోని స్వచ్ఛమైన మానవత్వం. డబ్బు సహాయం చేసే యువకుడి నుండి, ఆశ్రయం ఇచ్చే వితంతువు వరకు, చివరికి అతని పాతకాలపు బైక్‌ను చూసి ఎగతాళి చేసిన రేసర్లు సైతం అతని పట్టుదలకు సలాం కొడతారు. ఎందుకంటే బర్ట్ ఎవరినీ సహాయం అడగడు, తన స్నేహాన్ని పంచుతాడు. ఆ నిష్కల్మషమైన స్నేహమే అతనికి కవచంలా నిలుస్తుంది.

క్లైమాక్స్‌లో, బోన్‌విల్ ఉప్పు నేలల మీద, గంటకు 200 మైళ్ల వేగంతో దూసుకుపోతున్న ఆ పాత ‘ఇండియన్’ బైక్‌ను చూస్తున్నప్పుడు మనకు కలిగేది కేవలం ఉత్కంఠ కాదు. అదొక అనుభూతి. ఒక మనిషి తన జీవితకాలపు కలను, తన అరవై ఏళ్ల వయసులో, ఎలా నిజం చేసుకుంటున్నాడో చూస్తున్నప్పుడు మన కళ్లు చెమర్చుతాయి. ఆ విజయం బర్ట్‌ది మాత్రమే కాదు, కలలు కని, వాటిని బ్రతికించుకోవడానికి పోరాడే ప్రతి ఒక్కరిదీ.

సినిమాలో ఒక కీలక సన్నివేశం లో ఆంథోనీ హాప్కిన్స్ నిల్చున్న చిత్రం
బోన్‌విల్ ఉప్పు ఎడారిలో ఫోటో కి పోజు ఇస్తూ నిల్చున్న అసలైన బర్ట్ మన్రో

చివరిగా ఒక్క మాట:

“The World’s Fastest Indian” విడుదలై రెండు దశాబ్దాలు దాటింది. కానీ ఈ కథలోని సత్తువ, స్ఫూర్తి మాత్రం చెక్కుచెదరలేదు. ఈ సినిమాను ఎప్పుడు చూసినా, అది మనతో మాట్లాడినట్లే ఉంటుంది. మనలో ఎక్కడో ఒక మూలన, బాధ్యతల కింద నలిగిపోయి, నిద్రపోతున్న ఆశయాలను తట్టి లేపుతుంది.

ఈ సినిమా చూసి ముగించాక, మన మదిలో మిగిలేది కేవలం ఒక మంచి సినిమా చూశామన్న సంతృప్తి కాదు. “ప్రయత్నిస్తే నా వల్ల కూడా అవుతుందేమో” అనే ఒక చిన్న ఆశ కిరణం మనలో వెలుగుతుంది. బర్ట్ మన్రో కథ మనకు చెప్పేది ఒక్కటే – నీ కలకు నిజాయితీగా కట్టుబడి ఉంటే, ఈ ప్రపంచమే నీకు దారి ఇస్తుంది. ఇది అతిశయోక్తి కాదు, ఒక సామాన్యుడు జీవించి గెలిచిన చారిత్రక వాస్తవం! ఈ సినిమా ఒక అనుభవం, ఎప్పటికీ గుర్తుండిపోయే ఒక జ్ఞాపకం. అలాంటి జ్ఞాపకం వెనుక ఉన్న అసలైన హీరో, బర్ట్ మన్రో నిజ జీవితం ఇంకా ఎన్నో ఆశ్చర్యకరమైన మలుపులతో నిండి ఉంది. తెరపై చూడని అతని జీవితంలోని మరిన్ని ఆసక్తికరమైన ఘట్టాలను తర్వాతి కథనంలో అన్వేషిద్దాం. Stay tuned!

8

2 Comments Leave a Reply

  1. శభాష్ రఘూ. ఒక గొప్ప సినిమాని పరిచయం చేసావు, అంతే అద్భుతమైన వాక్యాల్లో. మనిషి జీవితంలో దీక్ష, కృషి ఉంటే, వయసు పైబడుతున్నా, వనరులు కరవౌతున్నా కూడా ఎంతో సాధించవచ్చనే సందేశం, చాలా బాగుంది.

    ఇటువంటి విశ్లేషణలు మరెన్నో అందిస్తావని కోరుకుందాం.

Leave a Reply to Chandrasekhar Kondubhotla Cancel reply

Your email address will not be published.

x.com/palukublog

Don't Miss

నాన్న టీ షర్ట్

నేను పూనే లో వ్యవసాయ కళాశాలలో చదివేరోజుల్లో, లక్ష్మీ బజార్ లో నాన్న

సఖి

1