ఇది ఒకప్పుడు తెలుగు కోరా లో నేను రాసిన ఆన్సర్ లలో అత్యధిక వీక్షణలు అందుకున్న పోస్ట్
దీని మూలం 35+ ఏళ్ళ క్రితం నా ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ నేపధ్యమే (REC రూర్కెలా) – ఒకానొకస్నేహితుడు (బాంబే వాస్తవ్యుడు అయిన వ్యక్తి నోట విన్నాను)
ఇది ఒక విధంగా “నవ్విన నాపచేనే పండింది” అని చెప్పడానికి ఒక మంచి ఉదాహరణ కూడా

ఇది ఒక చిట్టి కధ రూపంలో ఉంటుంది ఒక సగటు మలయాళీ జీవిత చరిత్ర (కట్టే – కొట్టే – తెచ్చే శైలి లో అన్నమాట)
ఒక కేరళీయుడు (అంటే మలయాళీ) గల్ఫ్ దేశం చేరుకున్న తర్వాత ఇంటికి కేవలం మూడు ఉత్తరాలు మాత్రమే రాస్తాడు
- మొదటిది క్షేమంగా చేరాను అని
2. రెండోది ఉద్యోగంలో స్థిరపడ్డాను అని
3. మూడోది చంద్రన్ లేదా ఆరిఫ్ లేదా జోసెఫ్ ని అర్జెంటుగా పంపమని
అంటే ఇది ఒక గొలుసుకట్టు కధ అన్న మాట
(గమనిక : ఇక్కడ ఉద్దేశం అన్ని కంమ్యూనిటీస్ కి చెందిన కేరళీయులు గల్ఫ్ దేశాలకి వలస వెళ్లారు అని చెప్పడం మాత్రమే )
గల్ఫ్ దేశాల్లో పెట్రోలియం నిల్వలు కనుగొన్నప్పడి నించి (1970s/80s) ఈ ప్రహసనం ఏదో విధంగా బలపడుతూనే వుంది
కేరళ లో అక్షరాస్యత ఎక్కువ – ఉద్యోగ అవకాశాలు తక్కువ (కొంతవరకు కమ్యూనిజం కారణం అని అంటారు) , అక్కడ వ్యక్తుల్లో వేరే దేశాలకి వెళ్లి సెటిల్ కాగల చొరవ కూడా ఎక్కువే (అటు డ్రైవర్, మెకానిక్, మెయిడ్ ఉద్యోగాలకైనా – ఇటు టీచర్ నర్స్ ఉద్యోగాలకైనా) – నాకు తెలిసి ఇవి ముఖ్య కారణాలు
