వాళ్ళు వచ్చి నన్ను చుట్టుముట్టారు. కొంచెం దూరం లో బెంచ్ మీద ఉన్న నా బాగ్ చూపించి నీదేనా అని అడిగి, అవునని చెప్పిన తర్వాత దాన్ని శల్య పరీక్ష చేసి అప్పుడు ఇలా ఎక్కడ పడితే అక్కడ బాగ్ వదలవద్దు అని ఒక సలహా ఇచ్చి వేను తిరిగారు.
AMERICAN AIRLINES ఒక సుత్తి ఎయిర్లైన్. అందులో బిజినెస్ క్లాసు కి ఎమిరేట్స్ కు నో పోలిక. . రాత్రి8 గంటలకు లండన్ చేరాను. మర్నాడు పొద్దున్నే10 గంటలకు ప్రపంచంలో పేరున్న లా ఫర్మ్ CLIFFORD CHANCE లో మీటింగ్. నా Arbitration Final statement/brief. చాలా క్రిటికల్ కేసు.
ఆ కేసు 3 ఏళ్ళ నుండి నలుగుతూ ఉంది.
సరే సరిగ్గా 9.45 కు వాళ్ళ రిసెప్షన్ లోకి అడుగు పెట్టాను. నన్ను మీటింగ్ రూమ్ లో కూర్చోబెట్టారు. అక్కడ టీ/కాఫీ percolater/జ్యూసులు/కుకీస్/ఇంకా రకరకాల పండ్లు అన్నీ పెట్టారు. పెట్టరూ మరి? గంటకు 500 పౌండ్లు వసూలు చేస్తారుగా! నలుగురు తెల్ల లాయర్లు టేబుల్ కు అటు వైపు, నేనొక్కడినే ఇటువైపు.నా దగ్గర 5 ఫైల్స్. వాళ్ళు అడిగిన అన్ని ప్రశ్నలకు జవాబులు టకటకా. Files ను చాల తక్కువ గా రిఫర్ చేస్తూ..దుబాయ్ to NY ఫ్లైట్ లో ఔపోసన పట్టిన సంగతులు అన్ని నెమరు వేసుకుంటూ 3 గంటలు ( అరగంట బ్రేక్ కాకుండా) ఏక ధాటిగా ఆన్సర్ చేసాను.
మూడు గంటల తర్వాత ఆ నలుగురు లాయర్లు లేచి నాకు షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చి , మేము 5 గంటలు అవుతుంది , దానికి అనుగుణం గా ఛార్జ్ చేద్దామని అనుకొన్నాం. మీరేమో 3 గంటల్లో ముగించారు అని నవ్వుతూ చెప్పారు. నేను బయట పడి, కెనరా బ్యాంకు లో పనిచేస్తున్న నా ఫ్యామిలీ ఫ్రెండ్ కి ఫోన్ చేశా.తను తొందరగా వచ్చాడు. ఇద్దరం కలిసి అక్కడ చికెన్ కర్రీ -రైస్ తిన్నాము. ప్రాణం లేచి వచ్చింది. అతను ఉండేది ఈస్ట్ లండన్. ఇంటికి రమ్మన్నాడు. నన్ను పెద్ద అన్నయా అని పిలుస్తాడు. చిన్నప్పటి నుండి ఎరుగుదును.సరే అని చెప్పి, హోటల్ కు వెళ్లి, మూట ముల్లె సర్దుకొని టాక్సీ లో వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను. వాళ్ళతో ఆ రాత్రి డిన్నర్ /నెక్స్ట్ డే బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసి Heathrow కు మర్నాడు బయలు దేరాను.
నా టాక్సీ ను నడిపిన వ్యక్తి కి 65 ఏళ్ళు ఉంటాయి. నా బరువైన సూటుకేసు ను తానే డిక్కి లో పెట్టాడు. ఎయిర్పోర్ట్ దగ్గర తనే దింపాడు నేను వద్దు అని చెప్పినా కూడా..పైగా ఇది నా డ్యూటీ అన్నాడు. నేను 10 పౌండ్లు టిప్ ఇస్తే he felt so happy. నాకు అతని కళ్ళలో సంతోషం చూసి లిప్త కాలం ఎందుకో మనస్సు మూలిగింది. మనుషులకు డబ్బు అంత అవసరమా అనిపించింది.
దుబాయ్ చేరాను.ఇంటికి వచ్చి పప్పు చారు, వంకాయ తాలింపు చేసిపెట్టమని హుకుం జారి చేసాను. శ్రీమతి ఓ నవ్వు. మీరు ఎప్పుడు ఓవర్సీస్ ట్రిప్ కు వెళ్ళినా అర్ధాకలి తో ఎందుకు వస్తారు? అక్కడి ఫుడ్ కడుపు నిండదు అనే నా సమాధానం లో మన తెలుగుతనం కనబడుతుందని చెప్పేది తను.
మర్నాడు ఆఫీస్ లో మా ఓనర్ +నా బాసు ఇద్దరు నాతో ఒక పెద్ద మీటింగ్ పెట్టి ఆ లాయర్ల arbitration గురించి అడిగారు. వాళ్ళకు అంతకు ముందే లాయర్లు ఫీడ్బ్యాక్ ఇచ్చిన సంగతి నాకు తెలియదు. ఇలా క్రాస్ చెక్ చెయ్యటం మా ఓనర్ కు వెన్నతో పెట్టిన విద్య. ఓ రెండు నెలల తర్వాత మా కంపని ఆ arbitration గెలిచింది.
అ సంవత్సరం లో నాకు వచ్చిన కాష్ బోనస్ మరే సంవత్సరం లో రాలేదు !!!
