కవుతరం – కృష్ణ జిల్లా..నాన్నగారు స్టేషన్ మాష్టర్ గా చేరారు. మేమూ వెనకాలే వచ్చాము.
రైల్వే క్వార్టర్స్. మాకు ఒక పక్క కేరళ వాస్తవ్యులు(రైల్వే ఉద్యోగం వాళ్ళ ఆంధ్ర లో ఉండిపోయారు)
మరో పక్క గుంటూరు జిల్లా వాళ్లు.
10క్లాసులో నేను, పెద్ద చెల్లాయి 5 , తమ్ముడు 4, చివరి చెవలాయి 2 క్లాసు లో చేరాము.
నాది zp high school. రోజు 2 km నడవాలి స్కూల్ కోసం.తాడి తోపులు,పెసర,మినుము చేలు దాటి వెళ్ళాలి. సరిగ్గా 9 గంటలకు వచ్చే ట్రైన్ లో ఓ 20 మంది పిల్లలు + 4/5 టీచర్లు వచ్చే వారు. అందులో నా క్లాస్ టీచర్+ క్లాస్ అమ్మాయిలు కూడా. వాళ్ళందరూ మా ఇంటి ముందు నుంచి వెళ్ళాలి.వాళ్లు అక్కడకు రాగానే, నేను కూడా వాళ్ళతో చేరేవాడిని.
క్లాస్ టీచర్ మేడం కు నేను గారు ప్రియ శిష్యుడిని కాబట్టి నా భుజం మీద మేడం చెయ్యి వేసేవారు. అందరూ ఈర్ష్య గా చూసేవారు.స్కూల్ తర్వాత ట్రైన్ లేట్ అయితే వాళ్ళలో ఓ పదిమంది మా ఇంట్లోనే మజిలీ.
13 ఏళ్ళ ఆ వయసులో నాకు అమ్మాయిలంటే సిగ్గు,బిడియం,గాభరా అన్ని కలబోసిన ఫీలింగ్. ఎంతంటే, వాళ్లు మా అమ్మతో మాట్లాడుతుంటే నేను పుస్తకం మొఖానికి అడ్డు పెట్టుకొని లోపలికి వెళ్ళేపోయే వాడిని. మా అమ్మ ” అదేమిట్రా అలా వెళ్లి పోతావు?నీ క్లాస్ వాళ్ళేగా “అంటూ నవ్వేది.. అదేమిటో క్లాసు లో నా కంటే పొడవైన అమ్మాయిలుండేవారు. పైగా నేను క్లాసు లో కనిష్ట వయస్కుడిని.
అలా స్కూల్ రోజులు సాగిపోతూ ఉండగా.. ఆ రోజుల్లో మేము ఆంధ్ర ప్రభ వీక్లీ తెప్పించే వాళ్ళం.మా పక్కింటి వాళ్లకు ఇద్దరు అబ్బాయిలు.పెద్ద అబ్బాయి నా క్లాస్.చిన్నవాడు నా తమ్ముడి క్లాస్.
వీక్లీ ఇస్తున్నప్పుడు ఆ ఆంటీ అక్కడ పెట్టి వెళ్ళమనేవారు..వెనక్కి ఇస్తున్నప్పుడు చేయి పట్టమని పుస్తకాన్ని పడేసేవారు.నాకు అర్ధం కాలేదు. నేను ఆంటీనీ అడిగాను. ఆవిడ అంటు బాబు.నేను మీరు ఇచ్చే వస్తువుల్ని ముట్టుకోకూడదు అని చెప్పారు.నేను మా ఇంటికి వచ్చి ఇంక వాళ్లకు పుస్తకాలు ఇవ్వొద్దు అని అమ్మతో పోట్లాట.
అమ్మ పోనిలేరా.అది వాళ్ళ నమ్మకం. వదిలేయ్ అంది.
వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్తే వరండా లోనే కూర్చోబెట్టి మాట్లాడి పంపేసే వాళ్ళు. అమ్మ తో నేను అసలు వాళ్ళతో ఫ్రెండ్షిప్ వద్దు అనే వాడిని. అమ్మ నవ్వి ఊరుకొనేది.
10 క్లాస్ అన్ని సెక్షన్ల లో ప్రతి సబ్జెక్టు ఫస్ట్. టోటల్ ఫస్ట్. మా తమ్ముడు+ చెల్లాయి ఎన్ని సార్లు నేను స్టేజీ ఎక్కానో లెక్క పెట్టేవారు. heady feeling కదా. పక్కింటి అబ్బాయి స్పోర్ట్స్ లో ఫస్ట్.
11 క్లాసు లో ఎంట్రీ. కొత్తగా ఇంగ్లీష్ మీడియం.(సోషల్ స్టడీస్ తప్ప). లెక్కల మాస్టారు నాగేశ్వరరావు గారు.హిట్లర్ మీసాలు.నన్ను ఆయన దగ్గర ప్రైవేట్ కు పెట్టారు. రాత్రి వెళ్ళి అక్కడే పడుకొని పొద్దున్నే ఇంటికి వచ్చి స్కూల్ కి వెళ్ళాలి. ఆయన పొద్దున్నే 11+12 క్లాసులకు కలిపి లెక్కలు మల్టిపుల్ ఛాయస్ ప్రశ్నలు ఇచ్చేవారు. నేను గబగబా చేసేసేవాడిని.నావైపు మెచ్చుకోలుగా చూసేవారు.
నాకు కప్పలంటే అప్పుడూ ఇప్పుడూ ఎప్పుడూ భయమే!నన్ను ప్రైవేట్ మాస్టారు ఇంటి దగ్గర దిగ బెట్టడానికి లాంతరు తో నా పెద్ద చెల్లి+తమ్ముడు తోడు వచ్చేవారు. 11 వ క్లాసు కూడా నేను గారు టోటల్ ఫస్ట్.
మా తమ్ముడు ఇంటి ఎదురుగుండా పెసర+మినుపచేల్లోకి వెళ్ళి దొంగతనంగా కాయలు తెంపుకోవటానికి టైం సరిపోక మొక్కలు పీక్కొచ్చే వాడు. వాటిని మంటల్లో కాల్చి తినేవాళ్ళం.
నాకు మెల్ల మెల్లగా బెరుకు తగ్గి క్లాస్ లో ఉన్న అమ్మాయిలకు నా నోట్స్ ఇచ్చే స్థాయికి ఎదిగాను..
మా ఇంట్లో రేడియో ఉండేది కాదు.పక్కన కేరలోళ్ళ ఇంట్లో ఉండేది. కామెంటరీ, పాటలు నాటికలు అక్కడ వినేవాళ్ళం.
1967 మే లో నాన్నగారికి కడియం(తూ.గో) ట్రాన్స్ఫర్.మేమందరం మూట ముల్లి తో కడియం షిఫ్ట్ అయ్యాము.
సశేషం
