
ఇది నేను ఇదివరకు తెలుగు కోరా పరంగా షేర్ చేసుకున్న విషయమే
నేను ఇంజనీరింగ్ ఫస్ట్ ఇయర్ లో (REC రూర్కెలా ) ఉండగా మా కాలేజీ కి సైన డై (Sinedie) ప్రకటించారు (ఇది 1987 లో జరిగిన విషయం)
ఇంకా కాలేజీ మొదలు పెట్టి పూర్తిగా ఒక నెల కూడా గడవకముందే జరిగింది
(అప్పుడేదో కాలేజీ లో ఫైనల్ ఇయర్ కి థర్డ్ ఇయర్ మరియు సెకండ్ ఇయర్ స్టూడెంట్స్ గొడవల్లో రక్తాలు వచ్చేలా కొట్టేసుకోవడం వలన వ్యవహారం చాలా సీరియస్ అయ్యిపోయి – నిరవధిక సెలవలు (Sinedie) ప్రకటించేసారు )
College డిస్సిప్లినరీ కమిటీ మాత్రం చాలా సీరియస్ గా పనిచేస్తూ – కొంత మంది స్టూడెంట్స్ ని ఒక సంవత్సరం పాటు డిటైన్ చేసారు
ఇంతకీ జరిగిన విషయం ఏంటంటే ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ కి కాలరెత్తుకుని మరీ వెళ్లిన నేను – 30 రోజుల్లోనే తిరుగు టపా కట్టాను – ఎంత కాలం ఇంట్లో ఉండాలో అన్న విషయం మీద ఏ మాత్రం క్లారిటీ లేదు
అది చివరకు దాదాపు 45 రోజుల పాటు పొడిగింపబడింది
రోజంతా ఖాళీ – అది ఆగష్టు నెల అనుకుంటా -బయట బలాదూర్ గా తిరగడానికీ అంత అనువైన సమయం కాదు
కంప్యూటర్ సైన్స్ అన్న బ్రాంచ్ లో చేరాను – కానీ ఇంకా ఏమీ కంప్యూటర్ సబ్జెక్టు లు చదవలేదు అప్పటికి
నాన్నగారు కంప్యూటర్ ప్రోగ్రామింగ్ కి టైపింగ్ మంచిగా వస్తే మంచిది అన్న ఉద్దేశం తో ఒక టైపింగ్ మెషిన్ ని అద్దెకు తెప్పించి వుంచారు, ఇంట్లో హాల్ లో ఒక మూల ఉంచారు ( నా కోసం)
దాన్ని అప్పుడప్పుడు టక్కు ఠక్కు మని కొట్టే వాణ్ని 😉
ఒక రోజు మా ఇంట్లో పనిమనిషి అమ్మతో అంటూంటే నా చెవిన పడింది
అబ్బాయిగారు చదువు మానేసి ఇప్పుడు ఇంట్లో టైపింగ్ నేర్చుకుంటున్నారా అని ?
ఉక్రోషం పొడుచుకొచ్చింది –
ఇక టైపు నేర్చుకోవడం మానేసాను
కానీ ఆ 15 రోజుల టైపింగ్ కాస్తా నా స్పీడ్ ని సగటు స్టూడెంట్ స్పీడ్ కంటే బాగానే పెంచింది. క్రమ క్రమంగా వివిధ రకాలైన రైటింగ్ నా జీవితంలో ఒక ముఖ్య పాత్ర వహిస్తుంది అని తెలిసి ఉంటే ఇంకాస్త టైపింగ్ ప్రాక్టీస్ చేసేవాణ్ణేమో ?
అలా ఒక్క మాటలో నాలో అంత పరివర్తన బహుశా ఇంకెప్పుడూ కూడా జరగలేదు అంటే అతిశయోక్తి కాదేమో 😉