1968 జూన్.
RJY Govt.ఆర్ట్స్ కాలేజీ లో చేరిక.నా అదృష్టం అనుకుంటా,బందరులో నేను చదివిన నోబుల్ స్కూల్ ది వంద ఏళ్ల చరిత్ర+ రాజమండ్రి లో వంద ఏళ్ళ పైబడి చరిత్ర గల కాలేజి. Imposing bldg.బయట గేటు నుండి ఓ 500మీటర్లు తారు రోడ్డు.నడుస్తుంటే,ఒక వైపు పేద్ద గ్రౌండ్,మరో వైపుఇంకో గ్రౌండ్ . దాని కి ఆనుకొని దూరంగా Metcalf hostel.
ముందుకు వెళ్ళగానే ఒక చిన్న సెమీ సర్కిల్,మధ్యలో ఒక పైలాన్.రైట్ సైడు సైన్సు బ్లాక్.లెఫ్ట్ సైడు ఆర్ట్స్, కామర్స్ బ్లాక్లు. పెద్ద పెద్ద క్లాస్ రూంలు.బెంచీలు సెమీసర్కిల్ గా ఉండి పైకి వెళ్ళే కొద్దీ ఎత్తు పెరుగుతాయి.చివరి బెంచీ లో కూర్చున్నా సరే correct Line of sight for lecturer.
నాది 1968-71, BSc MPC.A1 SEC.RollNo73.(కృష్ణ మోహన్ IPS .పోకిరి డైలాగ్ లాగ). అటు బిక్కవోలు నుండి ఇటు నిడదవోలు వరకు రోజూ ట్రైన్ లో వచ్చేవారు నాలా చాలా మంది మా కాలేజి కి . అంత పేరున్న కాలేజి. రోజూ కడియం లో ట్రైన్ ఎక్కటం, రాజమండ్రి స్టేషన్ లో దిగటం,సిటీ బస్సు ఎక్కి,జాం పేట దాటి Y Junction లో దిగి నడక. ఎప్పుడో గానీ రిక్షా ఎక్కే సౌలభ్యం. ఎప్పుడూ పుస్తకాలు,టిఫిన్లు,రిటర్న్ ట్రైన్ లు.ఇవే ధ్యాస.పొరుగూరు కదా.!!
జీవితం లో మొదటిసారి కాఫీ . Nescafé కాఫీ క్యాంటీన్ లో. ఖరీదు 20 పైసలు. దీన్ని బట్టి మీరు ఊహించుకోవచ్చు నేనెంత సీదా సాదా నో !!
సరే కాలం గడుస్తూ ఉండగా.. ఓ సుదినం నేను రాజమండ్రి స్టేషన్ దగ్గర ద్వారపూడి వెళ్లే బస్ ఎక్కా.మధ్యలో కడియం రైల్వే స్టేషన్ స్టాప్ లో దిగాలి. పుస్తకాలు, టిఫిన్ బాక్స్, హాఫ్ చొక్కా, ప్యాంట్. బస్సు లో నించుని ఉన్నా. అప్పటికి పదిహేనవ పుట్టిన రోజు అయి 3 నెలలు..(అంటే కేకులూ అవి ఉండేవి కావు.ఉత్తినే పుట్టిన రోజన్న మాట.)
బొద్దుగా పొట్టిగా ఉండేవాడిని. వెనక పొడవాటి సీట్లో నలుగురు అమ్మాయిలు కూర్చొని ఉన్నారు.
అందులో చాలా అందంగా ఉన్న ఓ అమ్మాయి నుండి బాబు ఇలారా అని పిలుపు . వెళ్ళాను.
అ: ఏం చదువుతున్నావు
నే: BSc ఫస్ట్ఇయర్
అ:నిజం చెప్పు అని గద్దించింది
నే:నిజమే.నేను ఆర్ట్స్ కాలేజి. నా రికార్డ్ బుక్ చూడండి అని చెప్పా.
అ: నే ఏజ్ ఎంత?
నే: మొన్ననే 15th birthday వెళ్ళింది.
అ: రా..నా పక్కన కూర్చో.
నే: వద్దండీ.నిల్చుంటాను.
అ: చెయ్యి పట్టి లాగి పక్కన కూర్చోబెట్టుకొంది.నారికార్డ్ చూసింది.దస్తూరి మెచ్చుకుంది.నేను BSC CBZ final.నన్ను చూసావా కాలేజీలో?
నే:లేదండి.
అ: నేనెవరో తెలియదా? నన్ను కాలేజి బ్యూటీ అంటారు.నా పేరు…….
నే: అలాగా.
చాలా చక్కగా,నవ్వుతూ ఓ అరగంట మాట్లాడి, కాలేజీ లో ఏదైనా అవసరం వస్తే తప్పకుండా కలవమని చెప్పి ఎదో స్టాప్ లో దిగిపోయింది తన సఖులతో….
కొస మెరుపు: నాది1953 ఆగస్ట్ పుట్టుక.ఏవో కొంపలు మునిగి పోయినట్టు మూడేళ్లకే ఒకటో క్లాసు.అప్పటి నుండి యూనివర్సిటీ నుండి బయటకు వచ్చేవరకు..నేను గారు అన్ని క్లాసుల్లో youngest.
అదన్నమాట.
సశేషం