హృదయ పలకం

ఇవి పలక, బలపాలు.
అంటే, మనం ఒద్దూ, నా మనస్తత్వానికది పడదూని ఎంత మంచితనంగా చెప్పినా, కాదూ, నువ్వు వెళ్ళాలమ్మా, ప్లీజ్‌రా అని మనల్ని మొండితనంగా చీపురుకట్టతోటో, మూల కాడున్న కర్రతోటో, ఏడ్చి పోతూంటారే? బడి. అందుకోసం.

ఆ బళ్ళో పడిపొయ్యాక, మన పేరూ, నాన్న పేరూ, ఎన్ని రాసినా అయిపోని తెలుగష్చరాలూ, క కొమ్ము దీర్గమిస్తే కూ చుక్ చుక్… గుడింతాలూ, ఏబీసీడీ ఇంగ్లీషు బర్లూ ఇవ్వన్నీ రుద్దుకోనీకి ఉండేదే, పలక.

అసలు బడికి పొయ్యేకంటే ముందు మనకి ఆషాబ్యాసం చేస్తారు. మనవేమో నాన్నో, తాతో ఎవురో ఒళ్ళో కూచుని వనమోహినీ, షీ వాజ్‌ హియర్, షీ ఈజ్ ధమాల్ అని చక్కగా దిద్దబట్టేదన్నమాట. ముంగట్నే ఇవ్వన్నీ బాగా నేర్చేసుకుంటే రేపు బడికి పోయాక ఇంక ఇట్టాంటివి తెలుసుకునేది శానా తేలిక.

ఈ పలకలు పెద్దబజార్లో సుబ్బారావు దుకాణంలో కొనుక్కోవాలి. నాన్నతో కంటే చిన్నన్నతో పోయింది మేలు. అడగకుండానే పెద్ద పలక కొనిపెడతాడు. అమ్మా నాన్నయితే, చిన్నవాడివి కదా, చిన్న పలక చాలు అంటారు. పొద్దునేమో పెద్దయినావు, రేపట్నుండీ బడికి పోవాలన్నదీ వాళ్ళే. ఇప్పుడేమో చిన్నవాళ్ళకి చిన్నపలక అనేదీ వాళ్ళే. అంతా మోసం.

పలకలు పలు రకాలు. మనం మామూలు రకం కొనుక్కుంటాం. నాలుగు పక్కల చెక్కలు, మజ్జన పలక. మట్టితో చేస్తారంట. నునుపుగా ఉంటాయి. నువ్వు పలక పైమీదని తూ అని ఉమ్మూస్తే అది చక్కంగా కింది దాకా కారుకుంటూ రావాలిమాట. మనది మంచి పలక అవునో కాదో తెలిసిపోతుంది. ముందే చూసి పెట్టుకోవాలి. మనం చిన్న పిల్లలు, ఏం తెలీదని సుబ్బారావు పిచ్చి పలకలు మనకి అమ్మి, మంచివన్నీ అట్టే పెట్టుకుంటాడు. చింతాగాడు చెప్పాడు నాకు.

కానీ, నేను కొనుక్కునేప్పుడు తూ అనబోతే, చిన్నన్న ఏం పన్రా వెధవా, అని నెత్తిమీద ఒక్కటిచ్చి పలక లాక్కుంటాడే! తెలీపోతే అడగాలి కానీ… నేనే ఇంకా చెప్పా. నువ్వు కూడా దబ దబా రెండు పలకలమీద ఉమ్మేమని. ఏడిశావులే. నోరుమూసుక్కూచో, అని నన్నే అనటం, పైగా.
ఈ పెద్దవాళ్ళకసలకేం తెలీదురా. మనకే ఎక్కువ తెలుసని మనం చెప్పినా వినరు. ఎందుకంటే, కుళ్ళు! ఎట్లన్నా, చింతాగాడికి ఇట్లావన్నీ చాలా విషయాలు తెల్సు. తరవాత వాడే ఉమ్మేసి చూసి, పరవాలేదురా, మంచి పలకే అన్నాడు.

వేరేవాళ్ళ పలకలు రేకువి. అవి అస్సలే బరువే ఉండవు. ఇంకానేం, వాటిలకి ఒక పక్క నలుపు, రొండో పక్క ఇటికి రంగు, ఆకు పచ్చ రంగు ఇట్లా. ఒక్కోవాళ్ళు ఫ్లాష్టీకు పలక కూడా తెచ్చుకుంటారు. దానికి చుట్టూ కూడా ప్లాష్టీకే. పైన బొమ్మలు కూడా ఉంటాయి. కొన్నిటికైతే కొద్దిగా చోటు వరకూ పలక ఉండదు. ఆ ఖాళీలో సువ్వలు పెట్టుంటాయి, వాటికి రంగుల్రంగుల పూసలు. ఒక సువ్వకి ఒక పూస, రెండోదానికి రెండు పూసలు, మూడోకి మూడు… పది దాకా. పలక ఊపితే పైకి కిందికీ ఎగుర్తా, పిచ పిచమని చప్పుడు కూడా. బలేగుంటాయిలే. సుశీలా టీచరుగారబ్బాయి సామియలు ప్రెసాదుకుండేది.
మనింట్లో అవన్నీ కొని పెట్రుగా అయినా.

సరే పలక కొనుక్కున్నాక బలపాల పొట్లం కూడ కావాలగా. మర్లేకుంటే రాసేదానికి ఎట్లా? పొడూగ్గా మన మోచెయ్యలో సంగమంతుంటాయి. వీటిల్ని కూడా మట్టితోనే చేసేది. పలకలేమో తారునీళ్ళల్లో ముంచుతారు. అందుకే నల్లగా ఉంటాయి. బలపాలు ముంచరు. అందుకే అవి మట్టిరంగు!

ఇక్కడ బొమ్మలో ఉన్నాది పాల బలపం! ముగ్గు బలపం, తెల్ల బలపం… అన్నీ ఇదే. వీటిట్లోనే పిండి బలపం, సుద్ద బలపం అని ఇంకొద్దిగ ఫైనర్ క్వోల్టీ. పట్టుకునేదానికి, రాసేదానికి మెత్తటివి. తినేదానిగ్గుడక ఇవే బాగుంటయి. కాస్త ఉన్నోళ్ళ షోకు పిల్లులు, ఇట్టాంటివి తెచ్చుకునేవాళ్ళు.

రంగు బలపాలు మళ్ళా ఇంకో వేరే రకం. ఒక్కోమారు ఒకే బలపంలో రెండు రంగులు; ఎరుపు, తెలుపు. అట్లే నాలుగు కూడా. రంగు పలకలూ, రంగు బలపాలూ ఇట్టాంటివి శానా రిచ్చిఇండ్ల పిల్లల దగ్గరనే అవుపడేది. రిచ్చంటే, పిర్రకతుక్కునే స్టెచ్చి నిక్కరూ, పచ్చచారల మెరుపు చొక్కా తొడుక్కోని కాలరు దగ్గరి పైగుండీ కూడా పెట్టుకునేవాళ్ళు ఉంటారే. వాసన నూనె, బెల్టు బూట్లు…

ఒక్కో ఊర్లో వేరే పిల్లగాళ్ళు మన బలపాల్నే కణికెలంటారు.ఇంకోవాళ్ళు పలకపుల్లలంటారు. నాకు అప్పుట్లో బలే కోపం. మన బలపాన్ని ఎవుడిష్టం వొచ్చినట్లు పిలిచేందుకు వాళ్ళెవరూ? మన్ని అడిగే పనిగూడ లేకుండా?!

నేనూ, గురవారెడ్డీ, చింతాగాడూ, గోలీ, జమాలూ, ఇంకా మావన్నీ మామూలు పలకలు, బలపాలే. బళ్ళో డిక్కేషన్ చెప్పినప్పుడూ, ఛ ఛా ఛి ఛీ అనుకుంటూ గుడింతం రాయటం, ఏడో ఎక్కం, అన్నీ పలక మీదే. ఒక్కోసారి వొంద ఒంట్లు ఇంటికాడ రాసుకరామనేవాళ్ళు. అన్నీ రాసి పొద్దున బడికి పోయి టీచరుగారి బల్లమీద పెట్టేప్పుడు చూస్తే సగం చెరిగి పోయో, అలికిపోయో ఉండేవి. పలకమీద తెలుగు వాచకం, ఎక్కాలబుక్కులన్నీ పెట్టి భుజం మీద పెట్టుకు పోయినప్పుడు రాసినవన్నీ తుడుపుకు పోయినాయన్నమాట.

మళ్ళీ టీచరుగారు కొట్టకుండానే ఏడ్చుకుంటూ అవన్నీ తిరిగి రాయటం! అన్నీ చూసాక టిక్కులు పెట్టినవి మానేసి, ఇంటూలు పెట్టినవి మళ్ళీ ఒకోటీ పదిమాట్లు రాసి చూపీటం. వేళ్ళు నెప్పి పుట్టిందాకా ఇదే పని. బళ్ళో వేరే కూడా రాసేదుండేది. అందరూ పలకలు బాగా తుడిచేండ్రా అనేవాళ్ళు. ఉట్టుట్టినే తుడుపుతే పోదుగా? చేతిమీదా, కాలిమీదా చెమట పడితే, పలకకి రుద్ది తుడపొచ్చు. కొంతమందేమో తెలీక పలకమీద ఉమ్మేసి తుడిచేవాళ్ళు.

రవణగాడు కూడా అలా చేస్తే నేనే చెప్పా. పలక సరస్పతీదేవిరా, కళ్ళు పోతాయి. దేవుడి మీద ఉమ్మేసి తుడుస్తే చదువురాదు నీకని. వాడు ఏడ్చాడు. చదూకోపోతే మా అమ్మ తంతానందిరా… పలక తుడవటానికే చేసా, ఇప్పుడెలా అని? కళ్ళకద్దుకోని, దణ్ణం పెట్టుకోని, చెంపలేసుకో వెదవాయా, ఇంకెప్పుడూ చైనని తల్లితోడని ఒట్టెయ్యి. పలకమీద ఉమ్మకూడదు. మన చొక్కా మీద ఇలా ఉమ్మేసి, దాంతో తుడుచుకోవాలి. నేను చూడు ఎలా చేస్తానో, పాపం తలగకుండా అని నేర్పిచ్చా. వాడికివాళ ఏ కాస్తో కూస్తో చదువబ్బినా, నా పేరు చెప్పుకు దీపం పెట్టుకుంటుంటాడు, సన్నాసి.

ఒకసారేమైందో తెలుసూ? ఒంటి బెల్లప్పుడు అందరూ బైటికి ఉరుకుతున్నాం. గురవారెడ్డిగాడు వాడి పలక కాస్తా తొక్కాడు. ఏం కాలా. ఒక మూల మీద ఆకాశంలో జీడిపప్పు చందురుడల్లే కొంచం పగిలింది. టీచారు కూడా కొట్లే. గుడ్డి వెధవా, చూసుకో నడవలేవూ అనన్నారంతే. అమ్మ అరుస్తుందిరా అని బయపడ్డాడు కానీ వాడికే బాగైంది. రేపు బడికొచ్చేప్పుడులా, ఒక చేత్తో కంతలో వేళ్ళుపెట్టి పలక, రొండో చేత్తో పుస్తకాలు పట్టుకొచ్చాడు. అసలు భుజం మీద నెప్పే పుట్టలే. ఇంటో రాసుకొచ్చింది చెరిగి పోలే కూడా!! భలేగయింది కదా?

వీడిని చూసి చింతాగాడు మనం కూడా చేద్దాంరా అన్నాడు. ఇంటో చూస్తే తంతారని నే వొద్దన్నా. ఒకరోజు వాడే రాయి తీసుకుని పలక మీద ఠాప్పున కొట్టాడు. పలక సగానికి పగిలింది. వాడి వీపు కూడా. బళ్ళో టీచరు గారి చేతిలో సగం, ఇంటో వాళ్ళమ్మ చేతిలో మిగిలిన్సగం! కానీ చూడు, వాడి పనే హాయి. ఊరికి పోతే పెట్టె పట్టుకున్నట్టు, ఆ పగిల్న పలకే ఊపుకుంటూ బడికొచ్చాడు. ముప్పయ్యో, డెబ్బయ్యో పట్టినన్ని ఒంట్లే రాసుకొచ్చాడు. బుక్కు చూసి పాటం రాయమంటే, మేం వొగుర్చుకుంటూ మొత్తం రాయటం. వాడికి సగం పలకేగా. సగం పాటమే రాయటం! జీతాలొచ్చాక కొత్తది కొనిస్తా, అందాకా దీంటోనే రాస్కోమన్నాడండీ మా నాన్న, అని చెప్పాడు టీచరుగారికి. అప్పుడు వాడిని మళ్ళీ కొట్టలా.

నేను మాత్రం గుడింతాలూ, ఏడో ఎక్కం ఐదుసార్లూ అన్నీ పూర్తిగా రాసా, కానీ ఎక్కాలసైడు చెరిగిపోయింది. ఆవాళ బడి దగ్గర తాయెత్తులమ్మేవాడు పాములాడిస్తుంటే చూసి, పరిగెత్తి పోయినా బడికి ఆలీసెం అయింది. టీచరుగారేమో పలక తీసుకురామని, ఎక్కాలేవిరా అన్నారు.

ఒట్టండీ, తుడుపుకుపోయినాయండీ అని నిజం చెప్పా. ఏరా, వీళ్ళందర్తో తిరిగి తోక పెరిగి పోతోందా నీకూ? ఇంటికొచ్చి అమ్మకి చెప్పమన్నావా? తోక కత్తిరించేస్తాను, రాస్కెల్, అని స్కేలుతో రెండు పీకారు.

మిగిలిన మట్టి పలక
పగిలిన హృదయ పలక
నేను
ఆరోజు

#పలుకు, #వెన్నెల, #తెలుగు, #అమ్మనుడి, #బాల్యం #హాస్యం

@Chandu1302